مستم کرد

سلام عید شما هم مبارک ممنون . آرزومند سلامتی تان # مسافر مستم کرد...

خوابت را دیدم

با لبخند بطرفم آمدی

به احترام خواستم برخیزم

دست محبتت را بر شانه ام گذاشتی

و وقتی بیدار شدم

هنوز گرمی دستت را بر شانه ام احساس می کردم

# مسافر

پ . ن : واقعا همین را خواب دیدم و بعدش هم

پ . ن : سلام

خوبید ؟

سلامتید ؟

مشتاق دیدار و صحبت

مستم کرد...

سلام خیلی مهم نیستا خودتون را بزحمت نیدازیدا دیر نمیشدا اگه از اونطرفا رفتیدا زحمت بکشید سبد دبیرخونه را چک کنید. شرمنده # مسافر مستم کرد...

زندگی چون بوم سفیدی بودسرد و برفی خشک و بیروحجرقه یک نگاه آتش بپا کرد عشقِ سوزانِ آتش افروز ،آتش بیار معرکه شدو الوان رقصان سوختن جانم ،زندگی را زیبا کرد. زیباییِ رنگ هایش ارزانی چشمان تو دردِ سوختنِ آتشِ عشق سهم من .# مسافر پ . ن 1: پیشاپیش عیدتون مبارک خوش و خرم باشیدبهترین آرزوها را براتون دارم شرمنده بابت ناچیز بودنش صرفا برای یادگاری بود . خیلی دلم میخواست میدیدمتوناما سر دوراهی تردید و اشتیاق هنوز معطلم لذت اشتیاق ، و گلزار مملو از مهربانی انتهای مسیررنج تردید را قابل تحمل می کنداز شادیتان شادم و اگر توفیقی بود دعاگویتان پ . ن 2: اگر فرصت کردید برایم بنویسید خوندن پیامهاتون حالم را خوب می کند .پ . ن 3 : هنوزم ... مستم کرد...

سوزنیِ دوره‌ی محمدشاه را می‌خواستیم قاب بگیریم که نپوسد، گفتیم عجالتاً این بهار هم عصای دستمان باشد برای سفره‌ی هفت‌سین، بعدِ بهار اگر عمرمان به دنیا بود، می‌دهیم قابِ فرنگی بگیرند و شیشه بندازند و میخ کنند به دیوار که شاهدِ اصالتِ خانواده باشد پیشِ مهمانِ غریبه. محضِ خاطرجمعی.آینه‌ی نقره‌کوب و تُنگِ بلور را گذاشته‌ایم؛ به‌انضمامِ حافظِ اجدادی و سکّه‌ی عباسی و سمنویِ یخی؛ خوشه‌ی گندم و شاخه‌ی سنبل و ماهیِ گلی؛ سیبِ درشتِ سواکرده‌‌ و سنجدِ بوداده؛ کلّه‌ی سیر و سرکه‌ی پیر و سماق نابِ تبریز و یک پیاله سبوس؛ نارنج و کاسه‌ی آب؛ خُرفه‌ی سبزِ تابدار. منّت تمام‌کردیم به سفره‌داریِ بهار. بلکه قدم سرِ چشم بگذارد و بیاید و سر شود این زمستانِ بد اخمِ بی‌پیر.نوروزتان فرخنده. عیدتون مبارک . مستم کرد...